Kimin başına yağmur yağsa gökkuşağı olmaya çalışırsın...
Hep incinen,hep kırılan sen olursun...
Kaç mevsim geçti üzerinden hayal kırıklıklarının!..
Kaç asır devirdik seninle inançlarımızı tazeleyerek!..
Devrimler yaşadık beraber...
Kederi en zehirli kadehlerden yudumladık...
Acının da dibine vurduk...
Davul gibi şişirmedi mi seni sinene çektiklerin?..
Yetmedi mi dağılıp,savrulduğun?..
Yetmedi mi kendine ettiğin bunca zulüm?..

Durur durur sorarsın kendine
''bu dünyada iyiler nasıl yaşar'' diye...
İnan ben de bilmiyorum kalbim...
Ben de günden güne inancımı yitiriyorum dünyaya...
Ve inan kendimden çok acıyorum sana...
Dönen bu çarkın dişlilerine ayak uyduramadığın için
üzülmek senin kaderin...

Aşk bile senin bildiğin gibi değil,yazık!..
Aşk martıların çöplüklerde ayaküstü sevişmelerinden ibaretmiş...
Aşk güvendiğin dağların üstüne kar yağmasından ibaretmiş...
Nasıl da gülerken ağlar oldun...
Nasıl da cıvıl cıvılken sarardın soldun...
Bilirim acıdır inançlarının temelden sarsılması...
Başka bahara kalbim...
Başka bahara...

Hala anlamadıysan şu kadarcık gerçeği ne diyeyim ki sana...
Bu dünya insanım deyip de insanlıktan
bihaber olanların dünyası...
Sen bu dünyayı hiç tanımamışsın,
beni de peşinden sürüklersin...

Toparlanma vaktidir kalbim!..
Yoksa yeminle söker atarım seni göğsümden...

Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne
Tuttum, ta icime oturttum seni
Aldim, okşadım saçlarını, öptüm
İçtim yudum yudum güzelliğini

Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette
Bendeydi özlemlerin en korkuncu
Çıldırırdım sen ne kadar uzaksan,
Aşk değil, hiç doymayan bir şeydi bu

Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu
Sevdikce tamamlandım, bütünlendim
Biri vardı ağlayan; gecelerce
Biri vardı sana tutkun; o bendim

Ben seni sevdim mi? Sevdim,
En büyük en solmayan güller açtı içimde
Ömrümü değerli kılan bir şeydin
Sen benim bozbulanık gençliğimde

Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya
Bir çizgiye vardım seninle beraber
Ve bir gün orada yitirdim seni
Ben seni sevdim mi? Sevdim,
Ya sen beni?

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN